Gilbert & Sullivan: "The Gondoliers" (HMV, 1919)

In 1917 nam HMV "The Mikado" op. Vanwege het succes volgden meer opnamen van Gilbert & Sullivan operettes. In 1919 werd "The Gondoliers" opgenomen op 11 dubbelzijdige 78t.platen. Alleen de ouverture ontbrak.

Volgens de hoes stond het geheel onder supervisie van Rupert D'Oyly Carte, die in zijn theater veel succes had met de Gilbert & Sullivan operettes. Van die supervisie kwam niet veel terecht: de cast kwam volledig uit de HMV stal, bovendien werd bijna elke rol gezongen door verschillende zangers of zangeressen. En de dirigent, die nergens vermeld wordt, is Arthur Wood (24.01.1875 - 18.01.1953): Engels dirigent, componist, organist, fluitist. Hij heeft vanaf 1903 meer dan 30 jaar in Londen allerlei theaterorkesten gedirigeerd, w.o. Terry's Theatre, Apollo Theatre, Shaftesbury Theatre, His Majesty's Theatre en Theatre Royal, Drury Lane. Lees meer over Arthur Wood op Wikipedia.

Op de site Gilbert & Sullivan Discography staat zeer gedetailleerde informatie over alle Gilbert & Sullivan opnamen, zo ook over deze "The Gondoliers" uit 1919. De meeste onder- en bovenstaande informatie heb ik van die site.

De HMV-cast bestond uit:

Duke of Plaza-Toro	George Baker
Luiz	Ernest Pike
Don Alhambra	Robert Radford; George Baker
Marco	John Harrison; Ernest Pike; Derek Oldham; Tudor Davies
Giuseppe	George Baker
Antonio	George Baker
Francesco	Ernest Pike
Giorgio	John Harrison
Duchess of Plaza-Toro	Edna Thornton
Casilda	Violet Essex; Sarah Jones
Gianetta	Bessie Jones
Tessa	Edna Thornton
Fiametta	Bessie Jones
Vittoria	Nellie Walker; Edna Thornton
Giulia	Sarah Jones
Inez	Edna Thornton

Van de Gilbert & Sullivan Discography site kopieer ik een schema met plaatkanten, matrijsnummers, uitvoerenden,  titels en opnamedata:

Side Nr	Matrix Number	Contents	Rec. Date
1	HO3792 HO3793	List and learn (B. Jones, S. Jones, Walker, Pike, Baker, Halland & Chorus)	17 06 1919
2	HO3777	For the merriest fellows are we (Harrison, Baker & Chorus)	13 06 1919
3	HO3779 HO3780	We're called gondolieri (Harrison, Baker & Chorus)	13 06 1919
4	HO3878	Are you peeping? (Thornton, B. Jones, Harrison, Baker & Chorus)	17 07 1919
5	HO3773	From the sunny Spanish shore (Thornton, Essex, Baker, Pike) In enterprise of martial kind (Baker, Thornton, Essex, Pike)	13 06 1919
6	HO3776	Ah, well beloved (Essex, Pike) There was a time (Essex, Pike)	13 06 1919
7	HO3767	I stole the Prince (Radford & Chorus [sic])	13 06 1919
8	HO3769	But, bless my heart (Essex, Radford) Try we lifelong (Thornton, Radford, Essex, Pike, Baker)	13 06 1919
9	HO3794 HO3795	Bridegroom and bride (Chorus) When a merry maiden marries (Thornton & Chorus)	17 06 1919
10	HO3889	Kind sir, you cannot have the heart (B. Jones)	17 07 1919
11	HO3797	Do not give way (Baker & Chorus [sic]) Then one of us will be a queen (Thornton, B. Jones, Pike, Baker)	17 06 1919
12	HO3880 HO4550	Now, pray, what is the cause (Harrison [HO3880]/Oldham [HO4550], Baker, Thornton, B. Jones & Chorus)	17 07 1919 ?2 10 1920
13	HO3799	Now, Marco dear (Thornton, Jones & Chorus)	17 06 1919
14	HO3885	Of happiness the very pith (Chorus of Harrison, Pike, Baker, Halland, Joseph Reed) Rising early in the morning (Baker & Chorus)	17 07 1919
15	HO3874 Cc2690-3	Take a pair of sparkling eyes (Harrison [HO3874]; Tudor Davies [Cc2690-3])	17 07 1919 12 03 1923
16	HO3883	Here we are at the risk of our lives (Thornton, B. Jones)	17 07 1919
17	HO3881	Dance a cachucha (Chorus)	17 07 1919
18	HO3772	There lived a King (Radford, Harrison, Baker) In a contemplative fashion (Thornton, B. Jones, Harrison, Baker)	13 06 1919
19	HO3800 HO3801	With ducal pomp and ducal pride (Thornton, Baker & Chorus) On the day when I was wedded (Thornton)	17 06 1919
20	HO3802	To help unhappy commoners (Baker) Small titles and order (Thornton, Baker)	17 06 1919
21	HO3781 HO3782	I am a courtier (Baker & Chorus [sic])	13 06 1919
22	HO3805	Here is a case unprecedented (Thornton, B. Jones,S. Jones, Baker, Pike)	17 06 1919

Van een aantal plaatkanten (1, 3, 9, 12, 15, 19, 21) zijn bij de diverse uitgaven meerdere matrijzen gebruikt. Ik heb kennelijk een echte vroege uitgave: de vetgedrukte matrijzen zijn van de opname die ik voor de upload heb gebruikt. Dat betekent dat het om de complete opera gaat (op de ouverture na): op kant 12 is bij de 2e matrijs, opgenomen in 1920, het recitatief  "Come let's away" weggelaten. Het betekent ook dat in mijn gebruikte opname geen takes gebruikt zijn die in 1920 of zelfs 1923 opgenomen zijn.

Als je geïnteresseerd bent in meer opnamen van Gilbert & Sullivan operettes: op m'n blog staan  "The Yeomen of the Yard" uit 1920 en "Trial by Jury" uit 1927.


Gilbert & Sullivan: "The Gondoliers"
1e acte:    46:37
2e acte:    32:56
Arthur Wood, dirigent
78t 30 cm: HMV D 36-46
Totale tijd:   1:19:33

The Gondoliers, foto uit 1907

Download mp3

Joseph Groenen: Kerst (Gramophone H 42087, ca. 1925)

De laatste kerstplaat van dit jaar.
Joseph Groenen (Waalwijk, 11.05.1885 - Hamburg, 29.03.1959 ): bariton. Studeerde zang in Amsterdam (Joseph Tijssen), Milaan en Stuttgart. 
1913: debuut in Stadttheater van Mainz als Holländer (Fliegende Holländer, Wagner)
1914-1915: Stadttheater Hamburg
1915-1916: Hofoper Wenen
1916-1917: Berliner Hofoper
1917-1944: Staatsoper Hamburg. Had veel succes, werd daar erelid.
1923-1926: Gastoptredens bij Staatsoper Wien
Verder gastoptredens in Nederland (in de periode 1919 -1932), Barcelona (Teatro Liceo, 1928), Berlijn (Städtische Oper, 1931), Brussel (Munttheater, 1935)
Hij blonk uit als heldenbariton, en was ook succesvol als concertzanger.
Kijk op Dutchdivas voor een biografie en een discografie.

1  Th. van Wamel: Kerstlied    2:56
2  Th. van Wamel: Kerstklokjes    3:02
Jos. Groenen, bariton (+ orkest)
78t 25 cm: Gramophone H 42087   H 42087/8  3486/7af
Opname Berlijn, ca. 1925

Download mp3

Hélène Cals: Cantique Noël (Odeon, 1930)

Vanwege de kerst post ik op al mijn 3 78t.blogs kerstplaatjes.

Hélène Cals (Amsterdam Watergraafsmeer, 25.07.1903 - Rimini, 31.07.1937): Nederlandse sopraan. Studeerde aan het Amsterdams conservatorium bij Rosa Schönberg. Debuut in 1927. Trad als coloratuursopraan op in operaconcerten, oratoria en liederavonden, maar stond nooit op het operapodium. Maakte deel uit van het Hollands Vocaal Quartet. Vanaf 1929 vooral bekend als radiozangeres bij de AVRO, met groot succes. Zong in 1929 en 1930 ook voor de Duitse radio. In 1928 zong ze in "The Tempest" (Shakespeare, muziek Purcell), in 1933 zong ze in "The Messiah" van Händel bij het afscheidsconcert in Leiden van de beroemde Nederlandse tenor Jacques Urlus.
Op 13 april 1932 trouwde ze met de AVRO radiodirigent Nico Treep. De laatste jaren voor haar dood gaf ze les op het Utrechts conservatorium. 
Ze stierf onverwachts aan angina in combinatie met bloedvergiftiging tijdens een vakantie aan het Lago Maggiore. 
Ik heb eerder 2 opnamen uit 1929 van haar gepost, kijk hier.

Alphonse Adam: Cantique Noël    3:50
Hélène Cals, sopraan; Pierre Palla, Cinema orgel
78t 30 cm: Odeon AA 178024a  Aoo 1503
Opname Berlijn, 13 november 1930

Download mp3

Jean Noté: Scala Bouwmeester

Jean Noté (Tournai [Doornik], 06.05.1859 - Brussel, 01.04.1922): Belgische bariton. Werkte eerst bij de Spoorwegen. Zijn stem werd tijdens zijn militaire diensttijd ontdekt. In zijn dienstperiode bracht hij het overigens tot kolonel. Een beschermheer financierde zijn opleiding aan het conservatorium in Gent. Enkele hoogtepunten:
1883: eerste concert in Gent
1884: slaagde voor het conservatorium met Premier Prix voor zingen en lyrische declamatie
1885: debuut als operazanger aan de opera van Lille
1886: opera Gent
1887-1889: Théâtre Royal, Antwerpen
1888-1893: Opéra National, Lyon
1887-1893: Munttheater, Brussel
1893-1922: eerste bariton Grand Opéra, Parijs, met veel succes
1908-1909: Metropolitan New York
Gastrollen in Covent Garden Londen, Berliner Hofoper.
Ook succesvol als concertzanger.
Jean Noté heeft veel opnamen gemaakt voor een groot aantal labels: voor Berliner (1899), Pathé (1902; 1910-12; 1917-18) Columbia (wasrollen, ca. 1903), G&T (1902-1906), Dutreigh, Odeon (ca. 1904-06), Edison (wasrollen), Lyrophon (1905), Favorite (1906), Eden (ca. 1906), A.P.G.A. (ca. 1906), Homophone (ca. 1906), Beka-Idéal (1906-07), Anker, Kosmos, Chantal.

Deze opnamen voor Scala Bouwmeester zijn waarschijnlijk ook op het label Chantal uitgebracht. Ik vind het overigens een prachtig label (zie foto's).

Jean Noté, 1915

Kutsch/Riemens (Unvergängliche Stimmen) zijn wel te spreken over de stem van Jean Noté: "Bedeutendste Baritonstimme, die die französische Oper innerhalb seiner künstlerischen Generation besass". 
Michael Scott is in zijn boek The record of singing vol.1 minder mild: Noté's stijl is "provincial", zijn zingen "is without much personality, wanting in dynamic range and entirely without subtlety". Maar oordeel zelf!

Er is een Chronophone film + 78t.plaat uit 1908, die synchroon loopt, waarbij we Jean Noté de Marseillaise horen én zien zingen!

Jean Noté, barytone de l'Opéra, Paris:

1  Jules Massenet - "Hérodiade": Vision fugitive    3:40
2  Jules Massenet - "Le Roi de Lahore": Promesse de mon avenir    3:26
78t 30 cm: Scala Bouwmeester 4014   5218 / 5220

3  Camille Saint-Saëns - "Henry VIII": Qui donc commande    3:18
4  Eugène Diaz - "Benvenuto": De l'art splendeur immortelle    3:37
78t 30 cm: Scala Bouwmeester 4016   5219 / 5221

Download mp3

Giuseppe Kaschmann: Leoncavallo (G&T 1903)

Giuseppe Kaschmann (Lussimpiccolo, 14.07.1847 - Rome, 07.02.1925), bariton. Eigenlijke naam Josip Kašman. Studeerde eerst rechten aan de universiteit van Padua, daarna zang bij Alberto Giovanni in Udine.
Debuut 1869 in Zagreb.
1870: Zagreb: inwijding nieuw operagebouw van Zagreb: zong titelrol in Mislav (Ivan Zajk). 
1876: Teatro Regio, Turijn als Alfonso (La Favorita, Donizetti).
1879-1882: veel succes in Spanje en Portugal. 
Zong ook vanaf 1878 in grote theaters in Italië (Milaan, Rome o.a.).
Zong verder aan de Metropolitan (1883), Covent Garden, St. Petersburg, Buenos Aires (Teatro Colón), Rio de Janeiro. 
1892 en 1894: Bayreuth, als Wolfram (Tannhäuser) en Amfortas (Parsifal).
Zong op oudere leeftijd met name buffo rollen, had als bijna 70-jarige nog succes als Don Pasquale en Bartolo.
1922: afscheid van het operapodium in het Teatro Quirino in Rome (Astuzie femminili, Cimarosa). Daarna was hij zangpedagoog in Rome. O.a. leraar van de beroemde bas Salvatore Baccaloni.

Hij heeft in 1903 5 titels opgenomen voor G&T in Milaan. Verder 4 niet uitgebrachte opnamen voor Edison Diamond Disc.
We horen een oude stijl van bel canto zingen, met een opvallend snel vibrato. 
Ik heb een kopie van een G&T, uitgebracht op een soort van glasplaat. De kwaliteit is alleszins goed te noemen.
We horen een aria uit de opera I Medici van Leoncavallo uit 1893, op een libretto van de componist. Leoncavallo had de opera gedacht als start van een trilogie, Crepusculum genaamd (schemering), dus duidelijk onder invloed van Wagner's Ring der Niebelungen. I Medici bleek geen succesvolle opera, en Leoncavallo heeft de andere 2 opera's niet afgemaakt.

Giuseppe Kaschmann als Don Giovanni

Ruggero Leoncavallo: "I Medici": Serenata    2:40
Giuseppe Kaschmann, bariton; M. Cottone, piano
78t 30 cm: Gramophone Monarch G&T 052037   Con705
Opname Milaan, 1903

Download mp3

Sig. Francisco (= Emilio de Gogorza): "Martha" (G&T, 1904)

Emilio de Gogorza (Brooklyn N.Y., 29.05.1874 - New York, 10.05.1949), Amerikaanse bariton van Spaanse afkomst,  heeft ongelooflijk veel opgenomen, al vanaf ca. 1897 (Bettini-rollen). Buiten zijn eigen naam zong hij o.a. als Sig. Francisco, M. Fernand en Herbert Goddard. Hij kon n.l. geen operacarrière hebben vanwege zijn slechtziendheid en had zijn bekendheid vooral te danken aan zijn concerten en aan de verkoop van zijn talrijke platen.
Hij is een periode getrouwd geweest met de sopraan Emma Eames (1865-1952).

Dit is een G&T uit 1904 met het Drinklied uit Martha (Friedrich von Flotow), niet gezongen onder zijn eigen naam, maar als Sig. Francisco. De plaat is dus waarschijnlijk uitgebracht in Amerika op het goedkopere zwarte Victor-label i.p.v. op het duurdere Red Seal label. Op dat Red Seal label zong Emilio n.l. onder zijn eigen naam. 
Hij had ook een rol bij Victor om bekende collega-zangers te strikken om voor Victor een contract te tekenen. Zo wist hij in 1904 Enrico Caruso over te halen voor Victor te kiezen.
Op mijn blog vind je meer opnamen van Emilio de Gogorza, kijk hier.

Friedrich von Flotow - "Martha": Chi mi dirà (drinklied)
Sig. Francisco (= Emilio de Gogorza), bariton (+ orkest)
78t 25 cm: G&T 3-2099   B 1106-2
Opname 11-03-1904

Download mp3

Frantisek Pácal: G&T, 1902

Franz Pácal (Frantisek Pácal) (Leitomischl, 24.12.1865 - Nepomuk, Pilsen 19.10.1938): studeerde viool aan het conservatorium van Praag.
1887-1892: violist in Nationaal Theaterorkest Praag
Volgde daarna zangles bij Gustav Walter (Praag). Was vervolgens koorzanger bij de opera's van Keulen (1892-1893), Stadttheater Bremen (1893-1894), en Stadttheater Graz (1894-1895). 
1895-1905: Wiener Hofoper
1905-1909: Nationale Opera Praag
1909-1911: Opera van Riga
1911-1913: Stadttheater Posen
Hij zong hoofdzakelijk kleinere rollen.
Nam platen op voor Berliner (1900, 7 titels), G&T (1901, 9; 1902, 19), Zonophone (1902, 12), Odeon (1904, 10), Favorite (1906-7, 19), Gramophone (1908, 12).

De G&T uit 1902 is, zoals gewoonlijk uit die tijd, niet vlak geperst, dus regelmatig zijn er bonkgeluiden te horen door alle kuilen die in het schellak zitten. 

Frühlingszeit (Reinh. Becker)    2:38
K. u. K. Hofopernsänger Franz Pácal, tenor (+ piano)
78t 25 cm: G&T GC-42832  891x
Opname Wenen, 1902

Download mp3

Louise Kirkby-Lunn 2: Gramophone/HMV 1909, 1911

Louise Kirkby Lunn (Manchester, 08-11-1873 - St. John's Wood, 17-02-1930): Lees info over haar op Wikipedia. Enkele highlights: ze was een Engelse alt, opgeleid in Manchester en van 1890-1893 in the Royal Music College London bij Albert Vissetti. In Parijs studeerde ze bij Jacques Bouhy. Zong van 1901-1914 en van 1919-1922 in Covent Garden, en 1902-1903, 1906-1908 en 1912-1914 in de Metropolitan Opera. 
Ze zong ook oratoria en concertrepertoire: o.a. in The dream of Gerontius en Sea Pictures (Elgar). Ze trad veel op in Europa, en maakte in 1912 met de pianist William Murdoch een tournee door Australië en Nieuw-Zeeland.
Ze nam op in de periode 1902-1923 voor de labels Pathé (ook wasrollen), Columbia en Gramophone (G&T, Predog, HMV).
Op de eerste plaat horen we als pianobegeleider Percy Pitt.
Op de tweede speelt de beroemde cellist W.H. Squire.
Landon Ronald 

Percy Pitt (1870-1932): Engels pianist, organist, componist en dirigent. Meer info over deze man kunt u lezen op Wikipedia. 

William Henry Squire (Ross-on-Wye, 08.08.1871 - Londen, 17.03.1963): Engelse cellist, componist en muziekdocent. Lees een uitgebreide biografie op Wikipedia. 

Landon Ronald (17.06.1873 - 14.08.1938): Engels dirigent, pianist, componist en muziekdocent. 'Sir' in 1922. Hij was verbonden aan de Gramophone / His Master's Voice van 1900 tot zijn dood, aanvankelijk als pianobegeleider (van o.a. Adelina Patti) en dirigeerde veel orkestopnamen, ook in de akoestische periode. Lees meer over deze boeiende man op Wikipedia. Van Landon Ronald als dirigent kun je opnamen vinden op m'n blog 78 toeren klassiek.

Ruben: When the stars were young    3:07
Louise Kirkby-Lunn, alt; Percy Pitt, piano
78t 30 cm: Gramophone Monarch 03174  3087f  
Opname Londen, 25-05-1909

Landon Ronald: O lovely night    4:01
Louise Kirkby-Lunn, alt; W.H. Squire, cello; + piano.
78t 30 cm: HMV 03259  Ao5535f 
Opname Londen, 29-09-1911

Download mp3

Malcolm McEachern (Vocalion)

Malcolm McEachern (Albury, 01.04.1883 - Londen, 17.01.1945): Australische bas, geboren in een gezin met 13 kinderen. In 1916 trouwde hij met Hazel Hogarth Doyle, een pianiste, die ook later als zijn begeleider optrad. 
Tijdens de eerste wereldoorlog ging hij op tournee door Australië met het gezelschap van de sopraan Nellie Melba. Van 1918-1920 gingen de McEacherns op tournee door Azië en Noord-Amerika. In 1921 ging hij met z'n vrouw naar Engeland, waar hij werd geprezen als een van de beste basstemmen van de wereld. Hij zong onder dirigenten als Sir Henry Wood en Sir John Barbirolli, legde zich hoofdzakelijk toe op oratoria, maar zong ook in de Savoy operettes van Gilbert & Sullivan.
In 1926 vormde hij een komisch muziekduo met Bentley Collingwood Hilliam (1890-1968), een pianist van Yorkshire. Hun act werd een groot succes en ze werden beroemd als Mr. Flotsam and Mr. Jetsam. Hij stierf aan de gevolgen van een operatie, nadat slokdarmkanker was gediagnosticeerd.
Hij nam in totaal 187 platen op, w.o. opera, operette, oratoria, liederen en populaire liedjes: 88 voor Vocalion (1921-1927) en 99 voor Columbia, w.o. 53 Flotsam and Jetsam duetten (1927-1941).

A. Flegier: Le cor (the hunting horn)    3:57 
Malcolm McEachern, bas (+ Aeolian Orchestra)
78t 30 cm: Aeolian Vocalion C-01019  02385

Download mp3

Carl Burrian: G&T 1906

Carl Burrian (ook bekend als Karel Burian) (Rousinov, 12.01.1870 - Senomaty, 25.09.1924): Tsjechische tenor. Zijn oudere broer Emil Burian was bariton, zijn oom Emil Frantisek Burian was componist. Studeerde aanvankelijk rechten, maar op aanraden van een professor switchte hij naar de zang. Had achtereenvolgens les van Franz Pivoda (Praag), en van Felix von Kraus (München). 
1891: debuut in Brno
1892-1893: Reval (het huidige Tallinn)
1893-1894: Aken, zong wereldpremière van Aglaja, de eerste opera van Leo Blech.
1894-1896: Keulen. Zong in 1895 de wereldpremière van Sjula (Karl von Kaskel) en in 1896 van Elsie, die seltsame Magd (Arnold Mendelssohn)
1896-1898: Staatsoper Hannover
1898-1901: Staatsoper Hamburg
1898-1899: ook Staatsoper Berlin
1899-1902: Praag
1902-1911: Semperoper Dresden. Zong in 1905 de wereldpremière van Salome (R. Strauss)
1906-1913: Metropolitan New York
Was met name beroemd als heldentenor in zware Wagner-rollen.O.a. gastrollen in Wenen, Covent Garden (Londen, vanaf 1904), Budapest
1908: enige keer opgetreden in Bayreuth (als Parsifal)
In 1920 dronk hij per ongeluk bleekwater (hij dacht dat het mineraalwater was) en verbrandde keel en strottenhoofd. Zijn stem herstelde maar ten dele. Zijn laatste optredens waren in het Nationaal Theater van Praag in 1922.
Hij was getrouwd met de sopraan Franziska Telinók, die ook bij de opera van Dresden onder contract stond. 
Lees een uitgebreide biografie op Wikipedia.
Hij nam platen op voor G&T / Gramophone tussen 1906 en 1911 (70 titels), ca. 1913 voor Pathé (6 titels)  en 1 opname voor Parlophon in 1913.

Bruno Seidler-Winkler (Berlijn, 18.01.1880 - 19.10.1960): Duits dirigent, pianist en arrangeur. Hij was van 1903-1923 muzikaal directeur van de Deutsche Grammophon. Dirigeerde opnamen van operagezelschappen uit Berlijn, Dresden, München en Wenen. Nam in 1908 de eerste complete Carmen op onder zijn leiding, met Emmy Destinn in de hoofdrol. Dirigeerde in 1923 de eerste complete opname van de 9e symfonie van Beethoven. Daarbuiten was hij van 1903-1932 actief als dirigent:
1923-1925: Chicago
1926-1932: Radio Symfonie-orkest van Funk-Stunde Berlin
Verder was hij op veel opnamen, en bij tournees, actief als pianobegeleider. Als arrangeur werkte hij in de jaren '30 o.a. voor de Comedian Harmonists. Lees meer over hem op Wikipedia.

We horen een G&T-opname met een Tsjechisch lied uit Carl's eerste opnamesessie uit juni 1906. Op het label staat dat de orkestbegeleiding in handen is van Bruno Seidler-Winkler, maar we horen Bruno als pianist, er is op de opname geen orkest te bekennen.

Carl Burrian / Karel Burian

Nestastný safarno dvorecek    2:04
Carl Burrian, tenor, Kgl. Sächs. Kammersänger
Bruno Seidler-Winkler, piano
78t 25 cm: G&T GC-72210  1340r
Opname juni 1906, Berlijn

Download mp3

Alma Gluck, Louise Homer (HMV, 1914)

Uit de tijd dat draaitafels ook grote prachtige meubels waren, dat bontmantels niet tot oproer en afschuw leidden en dat hoeden dragen niet beperkt was tot koninginnedag... 
   Met de bovenste deurtjes van de grammofoon kon je het geluidsvolume regelen, achter de onderste deurtjes was ruimte voor het bewaren van de 78t.platen. En om het zware meubel makkelijk te kunnen verplaatsen waren er wieltjes onder gemaakt. Prachtige foto!

Alma Gluck (Iasi, 11.05.1884 - New York, 27.10.1938): In Roemenië geboren sopraan van Joodse afkomst, eigenlijke naam Reba Feinsohn. In 1890 verhuisde het gezin naar Amerika. Ze had 3 jaar les van Arturo Buzzi-Peccia, die voor haar een contract bij de Metropolitan wist te bewerkstelligen. Daar bleef ze 3 jaar, maar koos toen door te gaan als concertzangeres. Alma studeerde daarna achtereenvolgens bij Jean de Reszke en Marcella Sembrich. 
Ze had een buitengewoon succesvolle carrière als zangeres, zowel in de concertzaal als op de plaat. Ook samen met haar man, de violist Efrem Zimbalist, nam ze platen op, tot haar stem rond ca. 1920 achteruit ging. Haar plaat "Carry me back to Old Virginny" verkocht, als eerste Victor Red Seal plaat, meer dan een miljoen exemplaren.
Haar dochter Abigail was de beroemde schrijfster Marcia Davenport. Haar zoon Efrem Zimbalist Jr. werd een beroemd acteur, schrijver en regisseur.

Louise Homer (Pittsburg, Pennsylvania, 30.04.1871 - Winter Park, Florida, 06.05.1947): eigenlijke naam Louise Dilworth Beatty. Amerikaanse alt. Opgeleid in Philadelphia, Boston en in Parijs bij Fidèle König en Paul Lhérie. Operadebuut in Vichy, Frankrijk, in 1898. Zong aansluitend in Covent Garden, Londen.
1899: Munttheater, Brussel
1900: Amerikaanse terugkeer en Amerikaans debuut in San Francisco.
1900-1919 en 1927-1929: Metropolitan Opera
Louise zong ook aan de opera's van Boston, Chicago (1920-1925) en in Californië. 
In 1930 trok ze zich terug van de concertpodia.
Ze was getrouwd met de componist Sidney Homer (1864-1953). De componist Samuel Barber was haar neef. Lees meer over deze prachtige alt op Wikipedia.

1  Joseph Ascher: Life's dream is o'er    2:16
2  Jacques Offenbach: "Les contes d'Hoffmann": Barcarolle    2:49
Alma Gluck, sopraan; Louise Homer, alt (+ orkest)
78t 25 cm: HMV DA 453   2-4247 / 7-34003   A14845-4 / A14846-4
Opname 21.05.1914

Download mp3